Αδυναμία

Μόλις γύρισα μετά από 5ήμερες διακοπές στο Αίγιο. Το αρχικό πλάνο ήταν να πάω μόνο για μία μέρα, την μέρα της γιορτής μου μιας και δεν είχα άδεια . Μόλις έφτασα όμως , όπως γίνεται κάθε φορά δεν μπορούσα να βρω την δύναμη να φύγω.Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό.Πήρα λοιπόν την άδεια από το αφεντικό να λείψω Πέμπτη και Παρασκευή , κόλλησε και το Σ/Κ και μαζεύτηκαν κουτσά στραβά λίγες μέρες από το πουθενά.(πάλι καλά γιατί με είχε πιάσει απελπισία που δεν θα μπορούσα να κατέβω καθόλου).

Είχα σκοπό λοιπόν αυτές τις μέρες να πάω στα χωριά που καταστράφηκαν από την φωτιά , να βγάλω φωτογραφίες να δω από πρώτο χέρι το κακό που έκανε η αδιαφορία στον τόπο μου.Ήθελα να το δείτε και εσείς από έναν άνθρωπο που δεν έχει κανένα συμφέρον να υπερβάλει σε αυτά που θα σας έδειχνε. Έναν άνθρωπο που απλά αγαπούσε τα μέρη που καταστράφηκαν

Οι πρώτες εικόνες ήταν ήδη εμφανείς από την εθνική οδό (σε αρκετά σημεία η φωτιά είχε φτάσει πολύ χαμηλά). Προφανώς η άσφαλτος σταμάτησε την φωτιά και δεν έφτασε μέχρι την θάλασσα. Η επόμενη εικόνα ήρθε μέσα από το παράθυρο του σπιτιού μου. Κάποτε από αυτό το παράθυρο έβλεπα ένα καταπράσινο βουνό , τώρα πια βλέπω ένα καφέ νεκρό όγκο χώματος. Με αυτήν την εικόνα συνειδητοποίησα ότι θα μου ήταν πολύ δύσκολο να αντικρίσω τις πληγείσες περιοχές στην τωρινή τους κατάσταση.

Θέλω να τις θυμάμαι όπως τις ήξερα, όπως τις αγάπησα .

Δεν μπορώ να αντικρίσω την ωμή πραγματικότητα και ζητώ συγγνώμη για αυτήν μου την αδυναμία.

ΝΤΡΟΠΗ!

Το παρακάτω άρθρο είναι απο την εφημερίδα Φιλόδημος του Αιγίου.

Technorati tags: ΝΤΡΟΠΗ!, ΑΙΓΙΟ

Νέα μεγάλη φωτιά στο Δερβενάκι, τη Μαμουσιά και τη Σέλισσα.
Με πόνο και μεγάλο συγκινησιακό φόρτο γράφονται αυτές οι γραμμές, επί του πιεστηρίου κι έχοντας ακόμα στ’αυτιά μου τα ουρλιαχτά των κατοίκων: “Καιγόμαστε, βοήθεια!”
Το οργανωμένο σχέδιο των εμπρηστών, διότι πλέον δεν μπορούμε να μιλάμε για πιθανότητες και συμπτώσεις, καταστρέφει ανελέητα τις εναπομείνασες εστίες πρασίνου αλλά δυστυχώς κατακαίει και κατοικημένες περιοχές…
Ο λόγος για τη μεγάλη φωτιά που ξέσπασε νωρίς χτες το απόγευμα στην περιοχή γέφυρας Τσαγρή και γρήγορα εξαπλώθηκε, χάρη στα εύφλεκτα πεύκα αλλά και στις καιρικές συνθήκες, καταβροχθίζοντας τη Σέλισσα και το Δερβενάκι, όπου οι κάτοικοι μέσα σε δευτερόλεπτα βρέθηκαν εγκλωβισμένοι με κλειστές τις διόδους διαφυγής.
Η προσπάθειά μας να βρούμε πληροφορίες συνάντησε μεγάλες δυσκολίες, αφού το τηλεφωνικό κέντρο της Πυροσβεστικής κυριολεκτικά μπλόκαρε από κλήσεις κατοίκων, που είδαν τον ουρανό της Αιγιάλειας να σκοτεινιάζει από τους καπνούς. Μέχρι χτες το απόγευμα, είχαν επιστρατευθεί 11 οχήματα και 35 άνδρες και αναμένονταν κι άλλες δυνάμεις, όσες τουλάχιστον θα μπορούσαν να συνδράμουν αφού όλη η Δυτική Ελλάδα φλέγεται διαρκώς κι έχει πολλές ανάγκες.
ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΣΠΙΤΙΑ
Σε επικοινωνία μας με κάτοικο της περιοχής, η απάντηση ήταν δραματική και πνιγόταν από τους καπνούς: “Κάηκε το Δερβενάκι, καίγεται ο κόσμος, τα σπίτια” και η συνομιλία διακόπηκε.
Στο επίκεντρο της φωτιάς βρέθηκε και ο επικεφαλής της Γ.Γ.Πολιτικής Προστασίας κ. Δ. Φιλιππάτος, που με κίνδυνο της ζωής του προσπαθούσε να μεταφέρει κόσμο και κυρίως τα παιδιά μακριά από τις εστίες φωτιάς.
Οι κάτοικοι των δύο χωριών κλαίγοντας εκλιπαρούσαν με τηλεφωνήματά τους στα τοπικά ΜΜΕ να πάνε εθελοντές να βοηθήσουν στην κατάσβεση.
Μέχρι χτες το βράδυ, η φωτιά μαινόταν ανεξέλεγκτη. Ελπίζουμε πως δεν θα υπάρξουν ανθρώπινα θύματα. Ο Θεός να φυλάει…

ΝΕΚΡΟΣ ΣΤΟ ΑΙΓΙΟ

ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΣΕ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΙΓΙΟ

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΦΩΤΙΕΣ ΣΕ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΙΓΙΟ

ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ , ΝΤΡΟΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΝΤΡΟΠΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ , ΝΤΡΟΠΗ ΣΤΟΝ “ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ” ΠΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΚΟΜΑ ΑΝΑΞΙΟΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΤΕΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ. ΝΤΡΟΠΗ ΣΤΟΥΣ “ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ” ΚΑΙ ΣΤΗΝ “ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ “.ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΡΕ . ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΡΕ , ΑΦΗΣΤΕ ΤΙΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΑΣ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΑΣ ΣΩΣΤΑ. ΣΤΑΘΕΙΤΕ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ. ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΙΑ . ΕΙΣΤΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΑΙΣΘΗΤΟΙ; ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΕΤΕ ; ΟΤΑΝ ΠΑΡΕΙ ΦΩΤΙΑ Η ΕΚΑΛΗ; ΚΥΡΙΕ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΥΠΑΡΧΕΤΕ; ΕΙΣΤΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ Η ΕΡΜΑΙΟ; ΒΓΕΣ ΚΑΙ ΖΗΤΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΠΟΥ ΘΡΗΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΚΑΗΚΑΝ. ΒΓΕΣ ΚΑΙ ΖΗΤΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑΝ ΚΑΙ ΧΑΝΟΥΝ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΤΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΩΡΑ.

ΒΓΕΣ ΚΑΙ ΖΗΤΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΣΟΥ . ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΦΑΝΗΚΕΣ ΛΙΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΞΙΩΜΑ ΣΟΥ.

ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ .

ΝΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕ ΤΑ ΛΑΣΤΙΧΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ.

ΚΑΗΚΑΝ ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ 20 ΧΩΡΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΙΟ, 35 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ Η ΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ, ΠΕΘΑΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΒΕΣΗ .

ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ;

ΓΙΑΤΙ ΠΕΝΘΟΥΣΑΝ.. ΚΑΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΚΑΟΥΝ;

ΠΩΣ ΘΑ ΖΗΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΩΡΑ;

ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΖΟΥΣΑΝ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗ.

ΣΕ ΠΟΙΑ ΣΠΙΤΙΑ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ;

ΠΩΣ ΘΑ ΖΗΣΟΥΝ;

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΘΡΗΝΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ;;

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ;

ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΑΠΟΖΗΜΕΙΩΘΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ;

ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ;

Φυγή

Λίγες ώρες μείνανε παιδάκια και την κάνω.

Μονοήμερη στο Αίγιο να κάνουμε και κανά μπάνιο σε θάλασσα της προκόπης . Χιλιόμετρα οι παραλίες , το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να διαλέξεις σε ποιό σημείο θέλεις να κάτσεις. Ταβερνούλες δίπλα στο κύμα , οι τιμές πολύ λογικές , τα πράγματα καθαρά, εξυπηρέτηση πάντα με χαμόγελο. Άλλος κόσμος , άλλη νοοτροπία . Έχουν πιάσει το νόημα οι άνθρωποι , αργοί ρυθμοί , λιγότερο αγχος και πολλά χαμόγελα, δεν χρειάζεται να σε ξέρει ο άλλος για να σε χαιρετήσει.

Το γουστάρω το “χωριό” μου! Δεν υπολείπεται σε τίποτα της Αθήνας (σε έκταση μόνο) . Είναι τόπος φυγής και πάντα έτσι θα το έχω στο μυαλό μου. Μόλις περάσω την Κόρινθο τελείωσε , γίνομαι άλλος ανθρωπος , φεύγουν τα νεύρα , ανοίγει το μυαλό, χαλαρώνω..

Και μόλις φτάσω πια στο σπίτι το πρώτο πράγμα που κάνω ειναι να πάω στην πίσω αυλή , στην μουριά που μετραει χρόνια από τότε που ζούσε ο παππους του μπαμπά μου. Κοιτάω, εντάξει όλα καλά. Πηγαίνω ξανά μπροστά , αδειάζω το αυτοκίνητο και κάθομαι στην μπροστινή αυλή. ( δεν έχει μουριά εδώ , εδώ έχει κληματαριά απλωμένη σαν ταβάνι πάνω απ’τα κεφάλια μας ) .Βάζω κάτι να πιώ και περιμένω.. Πρώτη έρχεται η Χριστίνα όπως πάντα, αγκαλιές/ φιλιά,να μας έρχεσαι πιο συχνά ( μακάρι να μπορούσα να μείνω μόνιμα Χριστινάκι). Σειρά έχει ο Σωτήρης αγκαλιές / φιλιά το κλασικό πιά ” τι κάνεις ζαφειρένια μου; μη με ρωτάτε δεν θυμάμαι πως βγήκε η φράση). Μετά έρχεται η Κωσταντίνα μετά του μικρού Ηλία πάνω στο καροτσάκι/μηχανή (το μικρό είναι όλα τα λεφτά, σκέτο κουκλί!).Τι κάνεις; Πως πάει η δουλειά; (άστα Ντινάκι , μαύρα χάλια). Με τη σειρα έρχονται όλοι, να χαιρετήσουν , να σε δουν, να μάθουν τα νέα σου, να σου πουν τα δικά τους. Έιναι η δεύτερη οικογένεια μας. Μια οικογένεια που την διαλέξαμε δεν την κληρονομήσαμε.

Αν τύχει και σας βγάλει ο δρόμος αυτό το καλοκαίρι ” κάτω από τ’αυλάκι” , αφήστε την νέα εθνική και συνεχίστε από παλιό. Θα σας φάει λίγη ώρα παραπάνω αλλά αξίζει τον κόπο. Απο το ύψος του Ξυλοκάστρου και μετά ο δρόμος προχωράει παραλιακά συνδυάζοντας βουνό απο αριστερά και θάλασσα απο δεξιά(.Ξυλόκαστρο-Δερβένι-Ακράτα – Αιγείρα-Πλάτανος-Τράπεζα- Διακοφτό (αν προλαβαίνετε σταματήστε να κάνετε μπάνιο , θα με θυμηθείτε)-Αίγιο!

Περνώντας απο Αίγιο (πάντα από παλιό) σταματήστε για ένα καφέ στην Παραλία θα μας βρείτε όλους εκεί!