Πριν ένα χρόνο περίπου έψαχνα για δουλειά (καθόλου πρωτότυπο για μένα μιας και συνέχεια πέφτω σε κακοπληρωτές).Έστειλα λοιπόν το βιογραφικό μου σε μια μεγάλη εταιρεία μπας και , χωρίς να περιμένω και πολλά πράγματα. Τώρα λοιπόν ένα χρόνο μετά με πήραν τηλέφωνο να πάω για συνέντευξη. Και πήγα.. και ξαναπήγα. Πέρασα συνολικά από τέσσερις συνεντεύξεις (διευθυντές, υποδιευθυντές , καθαρίστριες , φύλακες..) Αλλά αυτά έχουν οι μεγάλες εταιρείες ποια είμαι εγώ να κρίνω; 😛
Στην τελευταία λοιπόν συνέντευξη μου λέει ο καλός κύριος που είχα πάει να συναντήσω, εντάξει δεσποινίς θα σας ειδοποιήσουμε για τις λεπτομέρειες, και μένω εγώ κόκκαλο! Βλέπεις δεν πίστευα ποτέ αλλά ποτέ όμως σου λέω ότι θα την έπαιρνα την δουλειά. Πήγα στις συνεντεύξεις για την εμπειρία, για να μην πω ότι δεν προσπάθησα. Έφυγα λοιπόν από την εταιρεία με την απορία περιμένοντας να δω αν θα με πάρουν τηλέφωνο. Και καθώς είμαι και προληπτική δεν είπα σε κανέναν τίποτα.
Και με πήραν! Ρώτησαν αν ενδιαφέρομαι για την δουλειά και πότε μπορώ να ξεκινήσω. Συμφωνήσαμε να ξεκινήσω σε 2 εβδομάδες. Οι δύο εβδομάδες πέρασαν και την Δευτέρα ξεκινάω. Και έχω τρελαθεί από το άγχος..
Σαν να πηγαίνω πρώτη μέρα στο σχολείο…
—————-
Now playing: Rascal Flatts – What Hurts The Most
via FoxyTunes
